Prowadzi terapię osób uzaleznionych od alkoholu, narkotyków, hazardu oraz Internetu, a także osób współuzależnionych i Dorosłych Dzieci Alkoholików. Opracowała autorski program leczenia patologicznych graczy. Autorka artykułów, broszur i poradników dotyczących hazardu. Rozmawiała Ewa Bukowiecka – Janik Współpraca: Dorota Bąk
Dzień dobry, uzależnienie od substancji jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną. Można ją zatrzymać utrzymując trwałą abstynencję. W nauce nowego zachowania, nabierania zdrowych nawyków i radzenia sobie z głodem narkotykowym oraz emocjami pomaga terapia w ośrodku leczenia uzależnień. Z tego co Pani opisuje mąż nie bierze odpowiedzialności za swoje uzależnienie: nie chce podjąć terapii oraz minimalizuje wpływ narkotyków na swoje życie i całej rodziny. W tym przypadku Pani powinna zadbać przede wszystkim o siebie i o dzieci. Proszę zgłosić się do najbliższej poradni terapii uzależnień. Może Pani podjąć terapię dla osób współuzależnionych i uczestniczyć w grupie dla osób współuzależnionych na NFZ. Podczas terapii pozna Pani mechanizmy uzależnienia i współuzależnienia oraz uzyska Pani wsparcie osób doświadczających tych samych trudności. Pomoże to Pani podjąć przemyślane i świadome decyzje na przyszłość. Załączam link do listy placówek na terenie całego kraju gdzie może Pani znaleźć pomoc dla siebie Załączam też link do artykułu o współuzależnieniu Nie jest Pani sama. Może Pani skorzystać z pomocy specjalistów a także, jeśli ma Pani taką możliwość, poszukać wsparcia w rodzinie. Pozdrawiam, Katarzyna
ZALECENIA DLA OSÓB WSPÓŁUZALEŻNIONYCH. 1. Nie musisz dłużej uciekać od choroby. Zacznij uczyć się opartej na faktach wiedzy o alkoholizmie. 2. Nie musisz dłużej obwiniać alkoholika. Zacznij koncentrować się na swoich własnych działaniach- to dzięki nim możesz podnieść się albo załamać. 3. Nie musisz dłużej kontrolować
Fot. od lat podejmuje wiele konkretnych inicjatyw i działań, aby pomóc osobom uzależnionym od alkoholu. Przedstawiamy niektóre tylko ośrodki, które specjalizują się w tej Centrum Profilaktyki i Terapii Uzależnień w Chęcinach specjalizuje się w leczeniu uzależnienia od substancji psychoaktywnych, ale przyjmuje na terapię także osoby, które oprócz narkomanii doświadczyły problemów z alkoholem i hazardem. – Nie jesteśmy strażnikami więziennymi, tylko współtowarzyszami w ich zmianie. Pracujemy nad tym, by ich motywację „muszę tu być” zmienić na „chcę tu być” – wyjaśnia w rozmowie z KAI Arleta Kempka, dyrektor franciszkańskiego Centrum Profilaktyki i Terapii Uzależnień w Chęcinach koło Kielc jest placówką nastawioną przede wszystkim na leczenie uzależnienia od substancji psychoaktywnych, ale przyjmuje na terapię osoby, które oprócz narkomanii doświadczyły także problemów z alkoholem i dysponuje 17 miejscami dla osób uzależnionych od narkotyków w wieku 18-40 lat. Czas pobytu w ośrodku to 6-12 miesięcy. Po rocznej terapii w ośrodku można przejść na tzw. oddział postrehabilitacyjny (1 rok) lub do hostelu mieszczącego się przy ośrodku (są 4 miejsca, ale przyjmowanych jest do 9 osób). Podopieczni hostelu podejmują pracę i sami się zostają na terenie ośrodka? „Nie chcą wracać do miejsc, z których przyjechali, choć mają taką możliwość, bo wiedzą, że to zagraża ich trzeźwieniu. W Chęcinach czują się bezpiecznie. W razie kryzysu mogą liczyć na pomoc terapeutów, mogą porozmawiać, dlatego chcą zostać – wyjaśnia Arleta Leczenia Uzależnień od Środków Psychoaktywnych „San Damiano” w Chęcinach koło Kielc powstał 1 kwietnia 2004. W październiku tego roku został zarejestrowany jako Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej. W większości oddziały ośrodka mieszczą się w budynkach przyklasztornych Klasztoru Franciszkanów w ośrodka są: rehabilitacyjno – readaptacyjny ośrodek leczenia uzależnień bliżej niescharakteryzowanych, poradnia leczenia uzależnień, poradnia leczenia uzależnień od substancji psychoaktywnych, hostel dla uzależnionych od narkotyków oraz hostel dla uzależnionych od alkoholu w franciszkańskim klasztorze co piątek o godz. organizowane są mityngi AA (tzw. grupa „Asyż”) oraz dla uzależnionych od narkotyków. Działa też poradnia dla samych uzależnionych oraz ich rodzin – zainteresowani przynajmniej raz w miesiącu mogą porozmawiać z terapeutą na temat sytuacji w domu o sposobach zapobiegania dalszemu rozwojowi soboty Arleta Kempka prowadzi z kolei grupę wsparcia dla rodzin borykających się z uzależnieniem w domach. – Jest to grupa dla rodziców, mężów, żon, matek, dziewczyn czy narzeczonych. Prowadzę ją, ale tak naprawdę grupa bardzo dobrze działa na zasadzie samopomocy – przyznaje ośrodka: Hostel „Wspólnota” dla uzależnionych od alkoholu powstał w 2008 i mieści się w budynkach przy ul. 11 Listopada 15 w Połańcu. Kontrakt z NFZ pozwala na zakwaterowanie 12 osób, ale do hostelu przyjmowanych jest do 16 chętnych. Przyjmowane są tam osoby na pół roku, po ukończonej terapii krótkoterminowej (56-dniowej) lub pogłębionej. Również podopieczni hostelu mogą korzystać z osobnej poradni „San Damiano” ma charakter katolicki i przyznaje się do inspiracji duchowością franciszkańską. W ośrodku codziennie po południu oraz w niedziele odprawiana jest Msza św. dla wszystkich podopiecznych i pracowników. W kaplicy św. Leonarda jest możliwość udziału w codziennej medytacji nad Słowem Bożym. Dwa razy w roku w okresie przedświątecznym organizowane są rekolekcje prowadzone przez franciszkanów, działa schola. Podopieczni co roku biorą też udział we Franciszkańskim Spotkaniu Młodych w Kalwarii Pacławskiej. Co piątek zakonnicy prowadzą też w ośrodku zajęcia ośrodka stanowią w przeważającej większości specjaliści (świeccy i duchowni) terapii uzależnień posiadający certyfikaty Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii i Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.„Nasi podopieczni to osoby w wieku średnio 25-28 lat. Mają już za sobą około 10 lat brania narkotyków, zaczęli zatem bardzo wcześnie. Nie ma reguły, że pochodzą z tzw. rodzin patologicznych. Owszem, u niektórych piło się alkohol i była przemoc domowa, ale są też dzieci dobrze sytuowanych rodziców, a pozostałe rodzeństwo wykształcone” – wyjaśnia Arleta że w trakcie terapii dla rodziców dostrzega popełnione w przeszłości błędy w wychowaniu, które przyczyniły się do sięgnięcia ich dzieci po używki. – Są to rodzice nadopiekuńczy, bardzo mało konsekwentni. Ich dzieci często nie znają granic tego, co można, a czego nie można. Przychodzą do nas, bo okazuje się, że muszą: trafili do szpitala z rozpoznaniem psychozy lub zapaści serca, wystraszyli się sprawami karnymi i perspektywą trafienia do więzienia, rodzice się otrząsnęli i powiedzieli dość, albo też są wycieńczeni fizycznie – tłumaczy terapeutka.– My pracujemy nad tym, by ich motywację „muszę tu być” zmienić na „chcę tu być”. W miarę, gdy ta motywacja rośnie, stawiamy im coraz większą poprzeczkę poprzez przydzielanie zadań i uczenie odpowiedzialności. Dotyczy to codziennych czynności, obowiązków w kuchni, robienia zakupów, sprzątania itd. Muszą się też nauczyć relacji z nami, bo nie jesteśmy ani nauczycielami, ani strażnikami więziennymi, tylko współtowarzyszami w ich zmianie – mówi Arleta Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Warszawskiej prowadzi w Zakroczymiu Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości im. Ojca Benignusa Jana Sosnowskiego. Ośrodek pomaga uzależnionym od alkoholu, narkotyków i hazardu, wspiera ich rodziny i osoby usiłujące nieść pomoc uzależnionym w kraju i zagranicą ( Belgia, Wielka Brytania, Ukraina, Białoruś, Łotwa). Ze wsparcia na miejscu korzysta około 3,5 tys. osób rozpoczął działalność w 1968 r. Stawiano wówczas „małe kroczki”, które – na miarę rosnących potrzeb – stały się „krokami milowymi”. Aktualnie Ośrodek prowadzi swoją działalność poprzez organizowanie: spotkań z osobami uzależnionymi i współuzależnionymi (AA, AL-Anon); spotkań dla DDA/DDD (Dorosłe Dzieci z rodzin Alkoholowych/Dysfunkcyjnych); spotkań dzieci i młodzieży z rodzin dotkniętych są ponadto kursy duszpasterskie (dla kleryków, kapłanów i sióstr zakonnych) na temat profesjonalnej pomocy rodzinie dotkniętej problemem choroby alkoholowej oraz szkolenia dla osób świeckich pracujących i spotykających się z osobami uzależnionymi i ich organizuje też kursy o charakterze profilaktycznym dla dzieci i młodzieży, które prowadzone są również w szkołach i ośrodkach młodzieżowych na terenie całego kraju, mityngi grup samopomocowych oraz rekolekcje abstynenckie i akcje „STOP przemocy”.Wszystkie te przedsięwzięcia prowadzone są pod kierunkiem ojców kapucynów oraz specjalistów z dziedziny terapii uzależnień oraz rocznie z działalności Ośrodka na miejscu korzysta około 3,5 tys. osób. Ośrodek wydaje dwumiesięcznik „Trzeźwymi Bądźcie”, którego nakład sięga 3000 egz. W tym czasopiśmie dużą, apostolską rolę odgrywają świadectwa osób, które dzięki pomocy uzyskanej w Ośrodku weszły na drogę trzeźwienia. Ważną częścią są również artykuły specjalistów z dziedziny uzależnień. Z każdym rokiem wzrasta liczba uczestników korzystających z różnorakiej pomocy Ośrodka. I tutaj trzeba zaznaczyć, że zgłasza się coraz więcej ludzi młodych, uzależnionych, wymagających szerokiego zakresu ściśle współpracuje z Zespołem Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości, Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Gminnymi Komisjami Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Interdyscyplinarnym Zespołem do spraw Przemocy w Ośrodek Duszpasterstwa Trzeźwości im. św. Józefa Opiekuna w Kowalewie świadczy pomoc duchownym, którzy przeżywają kryzys życiowy spowodowany nadużywaniem alkoholu lub innych środków zmieniających świadomość. Posiada usankcjonowanie prawne biskupa kaliskiego i akceptację Konferencji Episkopatu Polski. Z oferty ośrodka skorzystało dotychczas ponad 700 kapłanów z kraju i Ośrodek Duszpasterstwa Trzeźwości im. św. Józefa Opiekuna ma siedzibę w parafii św. Bartłomieja Apostoła w Kowalewie koło Pleszewa, na terenie diecezji kaliskiej, przy trasie Kalisz – i dyrektorem ośrodka jest ks. Wiesław Kondratowicz, trzeźwiejący alkoholik, działacz trzeźwościowy, doradca duchowy, członek Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości. Ośrodek posiada usankcjonowanie prawne biskupa kaliskiego oraz akceptację Konferencji Episkopatu funkcjonuje od 1994 r. Celem jego działalności jest świadczenie różnorodnej pomocy kapłanom diecezji kaliskiej, a także z innych diecezji i zgromadzeń zakonnych, którzy przeżywają kryzys życiowy spowodowany nadużywaniem alkoholu lub innych środków zmieniających oferty ośrodka skorzystało dotychczas ponad 700 kapłanów z kraju i zagranicy. Sprawdzony, oparty na wieloletnim doświadczeniu program pomocy trwa 6 tygodni i składa się z programu duchowo-religijno-kapłańskiego realizowanego przez kilku kapłanów w systemie grupowym i posługujący w tym programie kapłani są trzeźwiejącymi alkoholikami z dużym stażem abstynencji. Uczestnicy korzystają też z duchowego programu Anonimowych Alkoholików. Unikalnym, bo niemożliwym do zastosowania w ośrodkach świeckich, jest program terapii religijno-kapłańskiej, w którym księża angażują się w życie codziennie celebrują Mszę św., spowiadają, głoszą homilie i kazania, a także pomagają w różnych parafiach. Dla duchownych uczestniczących w programie jest to okazja do konfrontacji ze wstydem i poczuciem winy, które są zranieniami towarzyszącymi problemom alkoholowym i często blokują proces część wsparcia polega na profesjonalnym programie terapii uzależnień realizowanym przez doświadczony zespół psychoterapeutów. Po ukończeniu programu sześciotygodniowego zaleca się udział w programie postterapeutycznym w każdy drugi poniedziałek miesiąca od godz. do przynajmniej przez okres jednego w ośrodku wiąże się z kosztami utrzymania, które zostają ustalone podczas zgłaszania do uczestnictwa w czy zakonnik, który przybywa do ośrodka na program, badany jest alkotestem na zawartość alkoholu w organizmie. W przypadku stanu wskazującego na spożycie alkoholu nie może być w tym dniu przyjęty. Do ośrodka księża nie przywożą laptopów, natomiast mogą mieć ze sobą telefon przywożą ze sobą sutannę (habit), albę, stułę i brewiarz. Istnieje w czasie terapii możliwość korzystania ze spacerów pieszych i rowerowych, z basenu kąpielowego. W związku z tym dobrze jest zabrać ze sobą odpowiedni strój do tego typu zajęć. W ramach programu zdrowienia duchowego zalecane jest korzystanie z teatru, filharmonii, programu mają okazję w czasie pobytu do kontaktu z kierownikiem duchowym i do skorzystania z sakramentu pokuty. Kapłani mogą mieć swoje intencje mszalne, ale nie związane z konkretnymi terminami, ponieważ odprawiają też intencje parafii Profilaktyczno-Szkoleniowy im. ks. Franciszka Blachnickiego Fundacji „Światło-Życie” w Katowicach istnieje od 1994 r. Inspiracją do jego działania jest dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, która promuje abstynencję od alkoholu rozumianą jako dar osobisty, podjęty dobrowolnie, z miłości i odpowiedzialności za dobro drugiego ośrodka im. ks. Franciszka Blachnickiego jest wychowanie człowieka wolnego do wszelkich uzależnień, otwartego na potrzeby innych ludzi i potrafiącego nieść im prowadzi działalność wychowawczą i profilaktyczną wśród dzieci, młodzieży oraz ich rodzin. Organizuje warsztaty z umiejętności interpersonalnych, asertywności, komunikacji, pedagogiki zabawy, warsztatów wodzirejów zabaw i wesel bezalkoholowych czy imprez integracyjnych. Ponadto prowadzi rekolekcje dla osób uzależnionych i współuzależnionych, szkolenia dla osób zaangażowanych w działania na rzecz dzieci i młodzieży (warsztaty specjalistyczne). Współdziała z innymi instytucjami mającymi podobne do działania Ośrodka jest dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka założone przez ks. Franciszka Blachnickiego. Celem Krucjaty jest promowanie abstynencji od alkoholu pojmowanej jako osobisty dar, podjęty dobrowolnie, z pobudek miłości i odpowiedzialności za dobro drugiego abstynencję Krucjata Wyzwolenia Człowieka rozumie całkowite i dobrowolne wyrzeczenie się alkoholu jako napoju pod wszelką postacią i we wszelkiej ilości. Definicja ta nie obejmuje używania alkoholu w innym charakterze np. jako lekarstwa (jeśli alkohol występuje jako składnik prawdziwego lekarstwa) lub w celach liturgicznych. Również spożywanie alkoholu w potrawach (np. w tortach) lub w cukierkach zasadniczo nie podpada pod pojęcie tak określonej definicji abstynencji wynika, że nie chodzi o zwalczanie alkoholu jako takiego, ale o zwalczanie zwyczaju picia alkoholu. Abstynencja jest środkiem do osiągnięcia celu, jakim jest przywrócenie trzeźwości w Polsce i wychowanie dzieci i młodzieży w zdrowych realizuje cykl terapii dla grup DDA (dorosłych dzieci alkoholika) oraz wszystkich tych, którzy doświadczyli trudnego dzieciństwa (alkohol, przemoc, inne deficyty i zranienia z tego okresu).Celem spotkań jest dostarczenie wiedzy na temat choroby alkoholowej i/lub współuzależnień oraz specyfiki problemów DDA; poznanie podstawowych cech dysfunkcjonalnej rodziny i zasad życia w chorej rodzinie, w tym ról dzieci; a także rozpoznanie osobistych konsekwencji dorastania w rodzinie alkoholowej lub prowadzi też program terapeutyczny „Wreszcie żyć – 12 kroków ku pełni życia”, oparty na chrześcijańskiej wizji człowieka i świata, łączący rozwój duchowy i psychiczny. Grupy realizujące ten program mają charakter Ośrodku organizowane są też rekolekcje – najbliższe o rozwoju osobistym „Żyj na maksa! Żyj pełnią!” (3-5 marca), a kolejne 7-9 kwietnia pod nazwą „Sukces i porażka życiowa widziane z perspektywy śmierci i zmartwychwstania Jezusa” – dla osób, które przeżywają trudności w swoim życiu związane z nadużywaniem alkoholu, nikotyny, leków, nie radzą sobie z innymi w ośrodku świadczą jego kierownik ks. Wojciech Ignasiak, wieloletni kapelan Ośrodka odwykowego w Gorzycach, opiekun katowickich spotkań dla osób w kryzysie małżeńskim oraz zespół doświadczonych psychologów i pedagogów i licencjonowanych o ośrodku na stronie email: kontakt@ „ Światło-Życie” Ośrodek Profilaktyczno-Szkoleniowy im. ks. Franciszka Blachnickiego ul. Gawronów 20 40-527 Katowice tel. (32) 205 39 22, kom. 509 96 33 56LicheńGeneza Licheńskiego Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym związana jest z wizytą papieża Jana Pawła II w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Licheniu. Papież otrzymał od marianów obietnicę utworzenia w Licheniu zespołu poradni zajmujących się „nowymi ubogimi” współczesnego Kościoła i świata – osobami uzależnionymi i ich Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym otwarte jest na nowe formy i metody skutecznego pomagania alkoholikom, palaczom, narkomanom, hazardzistom, erotomanom, osobom doświadczającym skłonności homoseksualnych oraz ich rodzinom. Osoby cierpiące z powodu tych i innych problemów – uzależnień oraz przeżywające trudności i kryzysy rodzinne, dzięki pomocy duchowej i terapeutycznej mogą odzyskać utraconą nadzieję, przeżyć przebudzenie duchowe, otrzymać moc i odwagę do zmiany własnego życia.„Przychodzą bezsilni, załamani, zrozpaczeni, po moc do życia oraz rozwiązywania swoich problemów. Doświadczają tutaj łaski spotkania z Bogiem oraz odnowienia sił witalnych” – czytamy na stronach Licheńskiego Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym związana jest z wizytą Ojca Świętego Jana Pawła II w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Licheniu w dniach 6-8 czerwca 1999 r. Projekt Centrum i postanowienie jego realizacji złożone zostały na ręce papieża jako wotum dziękczynne Zgromadzenia Księży Marianów. Papież otrzymał od marianów obietnicę utworzenia w Licheniu zespołu poradni zajmujących się „nowymi ubogimi” współczesnego Kościoła i świata – osobami uzależnionymi i ich rodzinami. W ciągu zaledwie 10 miesięcy od poświęcenia placu budowy 26 listopada 1999 r. do 24 września 2000 r. powstał budynek Licheńskiego Centrum powstało na bazie działających już w Licheniu dwóch apostolatów: Apostolstwa Trzeźwości oraz Poradni Odnowy Rodziny. W 1991 r. z inicjatywy ks. Tomasza Pirszela MIC i ks. Andrzeja Lelewskiego MIC powstał w licheńskim sanktuarium punkt pierwszego kontaktu w dziedzinie trzeźwości. Dwa lata później jego działalność rozwinęła się i wzbogaciła o elementy poradnictwa rodzinnego. Do współpracy zaproszono małżeństwa z poradni rodzinnych Lublina, Krakowa, Warszawy, Łodzi i Poznania. Działalność obu apostolatów ograniczała się wyłącznie do sezonu Centrum jest ks. Robert Krzywicki MIC. Zespół stałych pracowników utworzyli terapeuci uzależnień i współuzależnień oraz instruktorzy terapii, psycholog i pracownicy administracji. Osoby te były już wcześniej związane z pracą Apostolstwa Trzeźwości i z sanktuarium. Od początku istnienia Centrum aktywnie włączyły się one w tworzenie struktury i metod działania oraz dobrej atmosfery i profesjonalnego stylu poradnictwa rodzinnego zaproszono małżeństwa, wcześniej współpracujące z Poradnią Odnowy Rodziny, wywodzące się z uznanych i sprawdzonych poradni katolickich z całej Polski. W cyklu specjalnych szkoleń warsztatowych zostało wyłonionych kilkunastu wolontariuszy reprezentujących wspólnoty samopomocowe AA i AL-Anon. Do współpracy i odbycia stażu zostali zaproszeni klerycy z mariańskiego seminarium duchownego w Lublinie. Ogółem w ciągu pierwszego roku istnienia, pracowało w Licheńskim Centrum Pomocy około 50 pomocy stosowane w Centrum są wynikiem poszukiwania równowagi „złotego środka” między oddziaływaniem duchowym i terapeutycznym. Ważny jest cały człowiek szukający pomocy. Może on ją znaleźć przede wszystkim w dziedzinie duchowości, jak też w uporządkowanej przez terapię sferze zmysłów, uczuć oraz intelektu. Ważne jest zdrowe funkcjonowanie rodziny jako całości. Ten priorytet integralnego spojrzenia na człowieka i rodzinę wyznacza kierunki pracy terapeutycznej i duchowej pomoc duchową ofiarowywaną w licheńskim ośrodku składają się Msze św. w intencji trzeźwości, codzienna Koronka do Miłosierdzia Bożego o godz. w intencji osób uzależnionych i ich jest też tzw. księga wieczystej i czasowej abstynencji, którą może podpisać każdy, kto zdeklaruje się, że na całe życie lub określony okres wyrzeknie się picia alkoholu. Takie inicjatywy w minionym Roku Miłosierdzia prowadziły niektóre wspólnoty oraz zgromadzenia zakonne, w tym ojcowie jezuici w się też katecheza i ewangelizacja dla przybywających do Lichenia grup pielgrzymkowych z elementami profilaktyki uzależnień i problematyki rodzinnej. Bezcenna jest ponadto abstynencja i świadectwo trzeźwego życia samych pracowników i wolontariuszy w jest rozmowa z kapłanem znającym problematykę uzależnień i kryzysów życia, spowiedź indywidualna i towarzyszenie duchowe. Prowadzone są rekolekcje, dni skupienia dla wspólnot parafialnych, młodzieżowych oraz środowisk trzeźwościowych oraz poświęcone tej tematyce rekolekcje terapeutyczna polega przede wszystkim na kompleksowym wsparciu osób nadużywających alkoholu, uzależnionych od narkotyków, nikotyny i innych nałogów oraz członków ich jest cykliczna terapia trzeźwiejących alkoholików i ich rodzin. Pomoc udzielana jest także w sytuacjach kryzysowych i to dotyczących różnych zjawisk: alkoholizmu, narkomanii, przemocy domowej, problemów wychowawczych, małżeńskich, ale także oddziaływania sekt, chorób i zaburzeń licheńskiego centrum jest też wspieranie i motywowanie do leczenia uzależnienia i współuzależnienia oraz informowanie o działalności placówek odwykowych, poradni rodzinnych oraz grup samopomocowych na terenie całego od godz. do działa telefon zaufania (dyżur duszpasterza, psychologa, terapeuty, doradcy rodzinnego).Zainteresowani mogą skorzystać z konsultacji w stworzeniu osobistego planu terapii, tzw. terapii nawrotów czy terapii grupowej dla trzeźwiejących alkoholików i ich prowadzi zajęcia profilaktyczne w dziedzinie uzależnień dla dzieci i młodzieży, obozy socjoterapeutyczne, szkolenia dla członków gminnych komisji, pracowników socjalnych, nauczycieli. Opracowuje materiały edukacyjne i formacyjne, rozprowadza literaturę dotyczącą problematyki licheńskiego ośrodka towarzyszy ewangelizacyjna praca u podstaw z rodzinami i małżeństwami. Prowadzone jest duszpasterstwo związków niesakramentalnych, pomoc w rozwiązywaniu kryzysów małżeńskich i nauka wzajemnego dialogu, informowanie o pracy poradni rodzinnych, w zakresie adopcji dzieci i nauki metod naturalnego planowania Czytelniku,cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie! Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz prosimy Cię o wsparcie portalu za pośrednictwem serwisu Patronite. Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Ośrodek terapii i leczenia uzależnień dzieci i młodzieży. Ośrodek Krótkoterminowe Terapii Uzależnień TO TU w Karnicach położony jest 10 km od węzła „Wartkowice” na autostradzie A2, łączącej Poznań i Warszawę (ok. 130 km od każdego z tych miast), 10 km od Poddębic i jest oddalony o około 50 km od Łodzi. Teren ośrodka
Bywa, że jesteśmy świadkami czyjegoś uzależnienia od narkotyków. Czasami jest nam to bardzo bliska osoba, przez co sami borykamy się z problemem współ-uzależnienia. Jak w takiej sytuacji udzielić pomocy narkomanowi? Jakie działania podjąć by była to skuteczna pomoc dla narkomana? A czego na pewno nie robić, jeśli chcemy wesprzeć osobę uzależnioną od narkotyków? Dowiecie się z niniejszego artykułu… Pomoc dla narkomana – co możemy zrobić? Gdy widzimy, że ktoś bliski ma problem z używaniem narkotyków, powinniśmy podjąć kroki w celu udzielenia mu pomocy. Bywa tak, że osoby uzależnione, w ogóle nie chcę podejmować tego tematu. Unikają konfrontacji lub odrzucają próby rozmowy. Warto wybrać więc odpowiedni moment do rozmowy i odpowiednio się do niej przygotować. Oto kilka porad dotyczących tego, jak pomóc narkomanowi: Porozmawiać wprost o problemie – Zapytać, czy ta osoba dostrzega swoje uzależnienie? Jak do tego podchodzi? Co takiego dzieje się w jej życiu, że zażywa narkotyki? Wyjaśnić, że widzimy jego problem i chcemy mu pomóc. Dobrze jest podejść do takiej rozmowy „na chłodno”, bez stawiania zarzutów ani moralizowania. Podczas jednej rozmowy nie zmienimy sytuacji, a przynajmniej możemy dać drugiej osobie wrażenie, że chcemy ją zrozumieć i jej ją do specjalisty – przekazać informacje o najbliższej poradni leczenia uzależnień. Można w rozmowie zachęcić osobę uzależnioną do podjęcia konsultacji u terapeuty. Warto również podać ulotkę informującą o szkodliwych efektach zażywania narkotyków – można takie dostać właśnie w placówkach leczenia uzależnień. Pamiętajmy, że decyzja o podjęciu leczenia musi wychodzić od osoby uzależnionej, a nasz „nacisk” może spotkać się z odrzuceniem. Dlatego inspiracja będzie skuteczniejsza niż przymus. Okazać troskę – wyjaśnić, że martwimy się jej stanem i sytuacją. Zależy nam na jej zdrowiu i dobru. Dobrze powiedzieć, że chcielibyśmy udzielić tej osobie pomocy i zapytać, czego potrzebuje? Przed spełnieniem próśb osoby uzależnionej sprawdźmy jednak, czy nie próbuje nami manipulować, by pogłębić swoje uzależnienie. Porozmawiać o zwykłych sprawach, nie dotykając problemu uzależnienia – często bywa tak, że osoba uzależniona wypiera swój problem, lub nie chce akurat z nami poruszać tego tematu. Może być tak, że nie jesteśmy kompetentni by zajmować się problemem uzależnienia. Możemy wtedy, jako bliska osoba zaoferować jej rozmowę na inny ludzki temat. Porozmawiać o pracy, rodzinie, szkole, lub problemach osobistych. Ważne jest, że taka forma wsparcia może budować poczucie zaufania, ze strony osoby uzależnionej. Pamiętajmy jednak by zwykła rozmowa nie była próbą ukrycia problemu i by stały za nią intencje skierowania do pójść do specjalisty i poprosić o pomoc. – Istnieje metoda Interwencji Wobec Osoby Uzależnionej, którą można zastosować wraz z najbliższą rodziną, czy przyjaciółmi narkomana. Do niej dobrze jest jednak przygotować się pod okiem osoby zajmującej się leczeniem uzależnień. Uzależnienie od narkotyków i alkoholu – czego nie robić by nie szkodzić bliskiej osobie? Niestety, osoby uzależnione od narkotyków mają tendencję do oszukiwania, kłamania i manipulowania bliskimi, by trwać w swojej iluzji i podtrzymywać uzależnienie. Dlatego właśnie, skuteczna pomoc dla narkomana wymaga zachowania pewnej trzeźwości oraz oferowania mu jedynie takiego wsparcie, które naprawdę będzie mu pomagało wyjść z nałogu. Oto lista rzeczy, który warto unikać, udzielając pomocy: Pomagania łagodzenia skutków nałogu – Wszelkie trudności, które wypływają z uzależnienia, mogą być dla narkomana informacjami zwrotnymi, o tym, że jego zachowania przynoszą mu szkody. Nie powinno się więc brać odpowiedzialności za długi osoby uzależnionej, sprzątać po imprezach lub awanturach, ani oszukiwać innych w celu ochrony tej rozmowy, gdy osoba jest pod wpływem narkotyków – To raczej i tak nie przyniesie zamierzonego skutku. Może zaś doprowadzić do awantury. Osoba pod wpływem narkotyków ma włączone mnóstwo systemów obronnych i nie dopuści do siebie myśli o swoim problemie. Nawet, jeśli to zrobi to nie będzie w stanie trzeźwo pomyśleć o swojej sytuacji. Dlatego lepiej przygotować się do takiej rozmowy i odbyć ją, gdy dana osoba jest trzeźwa. Organizowania leków albo alkoholu „na zjazd” – Koniec działania narkotyków często łączy się z bardzo uciążliwym psychicznie i fizycznie „zjazdem”. Może podczas niego występować szereg nieprzyjemnych doznań fizycznych: od potliwości i zmęczenia aż do wymiotów i drgawek. Różnią się one zależnie od przyjmowanych substancji. Obserwowanie jak bliska nam osoba „się męczy” nie jest przyjemne. Możemy jej jednak zagwarantować bezpieczne warunki, lub jeśli martwimy się o jej zdrowie to zadzwonić po pogotowie. Podawanie uzależnionemu leków, albo alkoholu by zmniejszyć te objawy, tylko potęguje jego problem. Pożyczania pieniędzy – Osoby uzależnione często borykają się z kłopotami finansowymi. Nie są w stanie zapłacić za mieszkanie, spłacić rat kredytu, bądź „szef zwleka z wypłatą i nie mają czego zjeść”. Takie sytuacje o ile mogą być prawdziwe, o tyle są konsekwencją nałogu. Narkoman przeznacza duże kwoty pieniędzy na podtrzymywanie swojego uzależnienia, zamiast zadbać o ważne sfery życia. Pożyczanie mu pieniędzy w tej sytuacji, będzie tylko ukrywało przed nim konsekwencje brania. Pozwalania by „upadła” – To może brzmieć strasznie, lecz często doświadczenie kryzysu jest dominującym momentem, który motywuje osobę uzależnioną do leczenia. Zderzenie się z rzeczywistością i doznanie porażki może być punktem zwrotnym i chwilą przyznania się do własnych problemów. Taki „upadek” może być czysto symboliczny. Chodzi jednak o to, by dana osoba uświadomiła sobie, że jej nałóg przynosi katastrofalne konsekwencje dla jej życia. Co z tą pomocą? W jednym z artykułów pisaliśmy, w jaki sposób rozmawiać z osobą uzależnioną ( Zachęcamy do skorzystania z tych informacji podczas przygotowania się do rozmowy, w której chcemy udzielić pomocy narkomanowi. Bardzo ważne jest, by pamiętać, że uzależnienie od narkotyków jest bardzo poważną chorobą. Może być tak, że jedna rozmowa niczego nie zmieni. Nie powinno nas to jednak zniechęcać. Dobrze jest szukać wsparcia u specjalistów i zdobywać informacje w poradniach leczenia uzależnień. To tam możemy znaleźć skuteczną pomoc dla narkomana. Artur Majchrzak – Psycholog
Odpowiednio dobieramy metody leczenia, ponieważ wiemy, że każda historia jest inna i zasługuje na szczególne wsparcie. Prowadzimy terapię uzależnień alkoholizmu, narkomanii, lekomanii, hazardu, siecioholizmu. Aleksandria to także miejsce dla terapii par, współuzależnionych, osób z syndromem DDA i DDD. Nasi specjaliści pomagają
Uzależnienie i współuzależnienie tworzą błędne koło, z którego bardzo trudno się wyrwać. Dlatego eksperci przekonują, że niezbędna jest w tym celu nie tylko terapia osób uzależnionych, lecz także specjalna terapia dla osób współuzależnionych. – Objawy współuzależnienia, czy też taki syndrom może rozwinąć się przy każdym uzależnieniu: od alkoholu, narkotyków, ale też przy tzw. uzależnieniach behawioralnych (od czynności) – mówi Jagoda Juskowiak, psycholog i specjalista terapii uzależnień ze Stowarzyszenia Karan. Przykładami uzależnień behawioralnych są np. patologiczny hazard, seksoholizm, zakupoholizm czy siecioholizm. Niestety, oficjalne statystyki wskazują, że osób zmagających się z problemami uzależnienia oraz współuzależnienia jest w Polsce łącznie co najmniej kilka milionów. – Często mówi się o tym, że współuzależnienie jest jakby lustrzanym odbiciem uzależnienia. Czyli partnerki, bądź partnerzy osób uzależnionych stosują nieświadomie takie mechanizmy zachowania, jak np. zaprzeczanie problemowi. Osoby współuzależnione biorą też na siebie odpowiedzialność za konsekwencje zachowań związanych z uzależnieniem. Często tak naprawdę całe życie jest skoncentrowane na tym, żeby minimalizować konsekwencje uzależnienia bliskiej osoby – mówi Jagoda Juskowiak. Osoba żyjąca z uzależnionym partnerem znajduje się zatem w sytuacji dużego i przewlekłego stresu. Dlatego eksperci rekomendują takim osobom podjęcie specjalnej terapii – dla osób współuzależnionych. – Konsekwencjami niepodjęcia terapii w temacie współuzależnienia mogą być różnego rodzaju choroby psychosomatyczne, czyli np. nerwice, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia funkcjonowania układu pokarmowego czy też choroby autoimmunologiczne – ostrzega Jagoda Juskowiak. Profesjonalną pomoc psychologiczną w radzeniu sobie z problemami uzależnienia i współuzależnienia można uzyskać w poradniach terapii uzależnień lub ośrodkach (centrach) interwencji kryzysowej. W Polsce działa też wiele instytucji państwowych wspierających walkę z uzależnieniami. Można w nich uzyskać rzetelne i wiarygodne informacje na temat różnego rodzaju nałogów oraz skutecznych sposobów ich zwalczania. Na przykład, informacji dotyczących uzależnienia od alkoholu można szukać na stronie internetowej Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA), a dotyczących uzależnienia od narkotyków na stronie Krajowego Biura Do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii. Niedawno powstała też, pod auspicjami Ministerstwa Zdrowia, specjalna strona internetowa dedykowana uzależnieniom behawioralnym. Wiktor Szczepaniak ( współuzależnienie Nawigacja wpisu
osoby uzależnionej od alkoholu. Dlatego programy terapeutyczne dla osób współuzależnionych prowadzone są w placówkach lecznictwa odwykowego. Błędem są podejmowane przez lekarzy pierwszego kontaktu próby leczenia tego zespołu objawowo, np. poprzez podawanie leków uspokajających.
Jeśli mamy do czynienia z osobą uzależnioną od narkotyków w pierwszej kolejności warto się zgłosić do punktu konsultacyjnego ds. uzależnień. Tam można uzyskać informacje dotyczące pierwszej pomocy oraz tego jakie leczenie w danym przypadku byłoby najbardziej wskazane. Dalszą pomoc można uzyskać, np. w poradni ambulatoryjnej, oddziałach detoksykacyjnych, oddziałach leczenia uzależnień, czy innych placówkach. Postępowanie z osobami uzależnionymi od narkotykówPoddanie osoby przymusowemu leczeniu zależy od wielu czynników. Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii, jeśli chodzi o poddanie przymusowemu leczeniu i rehabilitacji osoby, która nie ukończyła jeszcze 18 lat to decyduje o tym sąd rodzinny i nieletnich na wniosek: przedstawiciela ustawowego, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, faktycznego opiekuna lub z urzędu. Jeżeli osoba uzależniona ukończy 18 lat przed zakończeniem leczenia lub rehabilitacji, sąd rodzinny może je przedłużyć na czas niezbędny do osiągnięcia celu leczenia i rehabilitacji, łącznie jednak czas ten nie może być dłuższy od dwóch przymusowego leczenia i rehabilitacji nie określa się z góry, nie może on jednak być dłuższy niż dwa również: Jakie sprawy rozpoznaje sąd rodzinny? Jeżeli osoba uzależniona jest pełnoletnia to wówczas może zostać poddana takiemu badaniu wyjątkowo. Przymusowe umieszczenie takiej osoby w szpitalu psychiatrycznym może nastąpić wyłącznie gdy: jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób bądź też zachodzą wątpliwości, czy jest ona chora szpitala ma wówczas obowiązek zawiadomić sąd opiekuńczy o umieszczeniu takiej osoby w szpitalu bez jej zgody. Na podstawie otrzymanego zawiadomienia sąd opiekuńczy wszczyna postępowanie dotyczące przyjęcia do szpitala psychiatrycznego. Taką sprawę sąd może rozpoznać również na wniosek tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego, jej małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa bądź osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę albo z również: Przymusowe leczenia alkoholika Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
W ośrodku „Przebudzenie” przeprowadzamy - pod fachową opieką naszego zespołu medycznego- detoksykację od każdego środka psychoaktywnego – czyli od alkoholu, narkotyków i leków. – przywrócenie równowagi wodno-elektrolitowej w organizmie. – Co to jest detoks alkoholowy? – Na czym polega odtrucie alkoholowe?
Niczego nie znaleziono Nie udało się znaleźć tego, czego szukasz. Być może wyszukiwanie przyniesie lepsze rezultaty.
. 67 106 261 336 476 321 448 120
forum dla współuzależnionych od narkotyków
